ΦΑΤΟΥΡΑΝ

Φατούραν είναι το όνομα του Αιγύπτιου χημικού που ανακάλυψε μια τεχνική άγνωστη μέχρι την εποχή του. Κατ’ αυτή την τεχνική, αναμείχθηκαν ρινίσματα κεχριμπαριού και βακελίτη (της εποχής), βάφονταν με κόκκινο κρασί ή κονιάκ πριν συγκολληθούν και ενωθούν με φυτικές βαφές. Το χρώμα τους αρχίζει από ένα πορτοκαλο-κόκκινο πολύ θερμό εξαιρετικά λαμπερό, αλλά και στο εσωτερικό του πολλές φορές θαμπό, και φτάνει ως σκούρο κόκκινο δαμασκηνί, και άλλες φορές έχει το χρώμα του κονιάκ.

Τα αυθεντικά Φατουράν είναι πράγματι έργα τέχνης. Ο ήχος τους είναι και κρύσταλλο, και ξύλο, και νερό ( έχει μια υγρασία), που μοιάζει με αυτό του ήλεκτρου-κεχριμπαριού. Είναι αρκετά βαρύτερο από το κεχριμπάρι, “τρέχει” στο χέρι, και είναι σαν να "κυνηγάς" να βρεις τις χάντρες του, την ίδια όμως στιγμή αφήνει και το “κάτι” του εαυτού του που το κάνει μαγικό. Είναι μείγμα ζωντανό! Η περιβόητη τεχνική του είναι άγνωστη αφού η συνταγή χάθηκε κατά τον Β΄ παγκόσμιο πόλεμο. Τα τελευταία κατασκευάστηκαν ως το 1940.

Υπάρχει μεγάλη σύγχυση γύρω από τα Φατουράν γιατί η τιμή τους είναι υψηλή, και η πρόκληση του κέρδους πάντα γοητευτική, γιατί κυκλοφορούν ευρέως θαυμάσιες απομιμήσεις, τέτοιες που πολύ δύσκολα μπορεί ακόμα κι ένας ειδικός να ξεχωρίσει.